Vlaams Belang Brussel over beleidsnota VGC: “Zorg stiefmoederlijk behandeld door VGC”

Het gebrek aan aandacht voor zorg en welzijn in de Beleidsnota 2020-2021 van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) en vooral het ontbreken van maatregelen ten voordele van senioren en huisartsen krijgt veel kritiek van het Vlaams Belang. 

Naar aanleiding van het nieuwe werkjaar, werd ook in de Raad van de VGC, het parlement van de Brusselse Vlamingen, de beleidsverklaring voor het komende werkjaar voorgesteld. Zoals verwacht kwam er veel aandacht voor onderwijs en de gevolgen van de coronacrisis. Het Vlaams Belang Brussel spuit ongezouten kritiek aan het adres van het college en klaagt vooral de “stiefmoederlijke behandeling van zorg en welzijn” aan.

Van den Brandt (Groen) onder vuur: “Blijkbaar enkel bezig met fietspaden en niet met zorg, niet in de GGC en niet in de VGC”

“Door de coronacrisis werd nog eens bevestigd hoe belangrijk het beleidsdomein zorg en welzijn is. We zien dat echter niet terug in de beleidsverklaring van de VGC, wat mij zeer boos maakt”n stelt Dominiek Lootens-Stael, fractievoorzitter van het Vlaams Belang in de Brusselse parlementen. “Erger nog is het ontbreken van een pak belangrijke thema’s. Senioren waren en zijn de grootste slachtoffers van de pandemie, door het aantal overlijdens maar ook door de sociale isolatie. En net over senioren lezen we niks in de beleidsverklaring! Meer mensen willen langer thuis blijven maar waar is de aandacht voor de ondersteuning die dat mogelijk moet maken?” 

Collegevoorzitter Elke Van den Brandt (Groen) ligt hiermee zwaar onder vuur: “Zij is blijkbaar enkel met fietspaden bezig is en niet met zorg, niet in de GGC (de tweetalige Brusselse zorg waar zij alles overlaat aan collega Alain Maron (Ecolo)) en niet in de VGC” . 

Het Vlaams Belang benadrukt ook dat huisartsen een belangrijke rol gespeeld hebben en nog spelen tijdens de gezondheidscrisis en betreurt het ontbreken van aandacht in het VGC-beleidsplan: “Huisartsen vragen steun bij het uitoefenen van hun taak, maar de VGC geeft niet thuis. Bij de Vlaamse huisartsenwachtposten situeert zich nog steeds een gigantisch probleem. Je kunt als Vlaming in Brussel nauwelijks in de eigen taal terecht bij een wachtdienst. De VGC stimuleert of ontwikkelt daar geen enkel initiatief. Dat getuigt van weinig respect voor de huisartsen en de mensen die hen nodig hebben. De prioriteiten liggen volledig verkeerd.”