“Na de vaststellingen over Molenbeek moeten de oplossingen komen”

Het Vlaams Belang neemt er kennis van dat Vooruit-voorzitter Conner Rousseau in een Humo-interview achter zijn uitspraak dat hij zich niet thuis voelt in Molenbeek blijft staan. “Het is iets wat wij, als de partij die hij tot zijn grote vijand heeft uitgeroepen, al sinds mensenheugenis zeggen”, stelt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Maar zolang hij aan die uitspraak geen afdoende oplossingen verbindt, blijft het gewoon plat populisme, in de hoop op electoraal gewin, zoals we dat van het mateke onderhand gewoon zijn.”

Naar eigen zeggen werd Rousseau bij een recente rondleiding in Molenbeek enkel bevestigd in zijn punt, en kampt de Brusselse gemeente vooral met een taalprobleem. “Was het maar waar dat het alleen maar om een probleem van taal gaat”, aldus Pas, “Maar het is veel meer dan dat. Daarmee ga je de no go-zones, waar politiemensen worden aangevallen en hinderlagen gelegd worden voor hulpdiensten, niet verklaren. Net zomin als de WK-rellen of de vernielingen en het vandalisme die ons komend weekend, bij de overgang van oud en nieuw, weer eens te wachten staan.”

“De problemen van vandaag werden gedurende tientallen jaren gecreëerd door een Brussels pamperbeleid”, vervolgt Pas. “En het is de socialistische familie van de heer Rousseau die om electorale redenen voor de hedendaagse verziekte en explosieve toestand heeft gezorgd. Met levenslange leeflonen en levenslange werkloosheidssteun, generatie na generatie. En met het uiterst lakse drugsbeleid.” Het is voor het Vlaams Belang dan ook niet meer dan logisch dat Molenbeek een plaats is geworden waar geen Vlaming zich nog thuis kan voelen, en waar Deborah van de kassa niet meer veilig naar haar supermarkt kan wandelen.

“Rousseau moet niet enkel klagen over de gevolgen van het socialistisch bestuur in Brussel, hij moet vooral eens ernstige oplossingen naar voren schuiven. Want met de door hem voorgestelde tolken bij oudercontacten zullen we er echt niet komen”, aldus nog Pas. “Er is een grote opkuis nodig, zoals die door toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) beloofd werd, maar die er vervolgens nooit kwam.”

“Van lik op stuk-beleid en snelrecht voor criminelen tot betere bescherming van de politie, we hebben de oplossingen al dermate vaak aangegeven dat zelfs Conner Rousseau het al moet gemerkt hebben”, besluit Pas, “maar wat baten kaars en bril als het konijn niet zien of lezen wil?”