Groenen vertragen verplichte inburgering in Brussel

Vijf jaar na de goedkeuring in het Brussels Parlement is er van het verplichte inburgeringstraject voor nieuwkomers in Brussel nog steeds geen sprake. “De deadline om zo’n traject te lanceren werd al voor de vijfde keer verschoven. Dit keer naar 1 juni”, zegt fractievoorzitter in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement Dominiek Lootens-Stael. “Het gaat om bewuste vertragingsmaneuvers van de verantwoordelijke groene Brusselse ministers.”

In deze materie zijn twee zogenaamde collegeleden van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) bevoegd, de Brusselse ministers Alain Maron (Ecolo) en Elke Van den Brandt (Groen). Opvallend is dat Maron, die als enige hierover het woord voert, voordien als oppositieleider een hevig tegenstander was van deze maatregel. “En het heeft er alle schijn van dat dit het dossier beïnvloedt”, aldus Lootens-Stael. “Maron heeft meerder malen laten optekenen dat hij niet opgezet is met het feit dat de Vlaamse Gemeenschap, die ook voor inburgering bevoegd is in de Vlaamse hoofdstad Brussel, haar inburgeringsbeleid niet overgedragen heeft naar de tweetalige GGC, zoals de armlastige Franstalige Gemeenschap dat wel heeft gedaan. “

“Maron speelt een cynisch politiek spelletje”, vervolgt Lootens-Stael. “Hij durft het nut van een verplicht inburgeringstraject niet meer loochenen, maar blijft verveeld met het feit dat de gemeenten verplicht zijn ook een Vlaams inburgeringstraject aan de nieuwkomers aan te bieden. Als het van de groene partijen zou afhangen, wordt de Vlaamse Gemeenschap in het tweetalig hoofdstedelijk gebied Brussel volledig buiten spel gezet.” 

De Vlaamse regering staat nochtans klaar om jaarlijks 4.000 Nederlandstalige trajecten te financieren. De GGC is er niet in geslaagd tijdig de nodige informaticatoepassingen aan de 19 gemeenten te leveren zodat deze zich niet konden inwerken en personeel opleiden. “Om deze reden vroegen en kregen de gemeenten uitstel”, aldus nog Lootens-Stael. “Naast taallessen en lessen maatschappelijke oriëntatie is het ook de bedoeling begeleiding bij de VDAB of zijn Brusselse partner Actiris aan te bieden. In tegenstelling tot de rest van Vlaanderen blijven de Nederlandstalige inburgeringscursussen in Brussel gratis, om de concurrentie met het Frans te kunnen aangaan.”

“Maar nieuwkomers mag op dit moment in Brussel geen enkele verplichting worden opgelegd. En taallessen aanbieden in het Nederlands is voor sommigen helemaal een horrorscenario”, besluit Lootens-Stael. “Immigranten worden volgens ons veel te weinig op hun plichten gewezen en aan de cursussen is geen enkele ernstige voorwaarde verbonden. De Vlaamse politieke partijen in Brussel die denken dat een verplicht inburgeringstraject een grote overwinning is, vergissen zich dus schromelijk!”