Good Move, good chaos?
19 jul 2022 | Nieuws
Op 16 augustus, midden in de zomervakantie, voert de stad Brussel een aantal ingrijpende maatregelen in die passen in het Gewestelijk mobiliteitsplan “Good Move”. Een grootschalige aanpak van de mobiliteit in de Vijfhoek, met als doel een autoluwe stadskern te creëren. Alleen lijkt niet iedere Brusselaar de gevolgen van zo’n grootschalige verandering in te zien, laat staan dat de Brusselaar daar op de hoogte van is. Transitverkeer uit het centrum weren is zoals het stof onder de mat vegen… men ziet het niet maar het blijft bestaan!
Hét belangrijkste idee van Good Move bestaat erin om het autoverkeer in de wijken drastisch te verminderen door het doorgaand verkeer te weren. Het belangrijkste middel daarvoor is de invoering van circulatieplannen, die er via lussen, knippen en eenrichtingsstraten voor moet zorgen dat het voor sluipverkeer zinloos wordt om zo’n wijk in te rijden. Dat de inwoners van die wijken het plan met open armen verwelkomen is volkomen logisch: wie houdt er nu van onophoudelijk verkeer, geluidshinder of uitlaatgassen voor zijn raam? Maar de miserie begint wanneer die redenering door alle inwoners van de stad wordt gedragen: eigen comfort en eigen belang eerst, ten koste van de globale mobiliteit, en je krijgt chaos zoals nu het geval is.
De casus “Troon”
Laten we dit illustreren met het casus “Troon-Koningsstraat”. Begin mei gingen de verbouwingswerken aan de Troontunnel van start. Twee van de drie tunnelkokers werden gesloten. Ten gevolge daarvan stonden er ellenlange files van quasi stilstaand verkeer, waardoor de gewestelijke dienst Brussel Mobiliteit de weggebruikers zelfs aanspoorde om de Kleine Ring te vermijden. Als we weten dat de Brusselse tunnels grotendeels gebouwd werden in de jaren ’60 en ’70, is het vrij logisch dat ze ook in eenzelfde periode gerenoveerd zullen moeten worden. En dus zullen de taferelen zoals aan de Troontunnel nog jarenlang blijven bestaan. Maar tegelijkertijd worden alle alternatieven op de Kleine Ring afgesloten, zoals bijvoorbeeld de knip in de Koningsstraat (tussen de Wetstraat en de Leuvenseweg). Men vraagt met andere woorden om wegens werkzaamheden bepaalde hoofdwegen te vermijden, maar dwingt tegelijkertijd met circulatieplannen de mensen om diezelfde hoofdwegen te gaan gebruiken. En dit terwijl het algemeen bekend is dat deze reeds lang verzadigd zijn. Over kunstmatige flessenhalzen gesproken…
Een stad bouwt men niet tijdens één enkele legislatuur
Het Vlaams Belang trekt de kaart van een moderne stedelijke mobiliteit, waar verschillende vervoersmodi naast elkaar bestaan of elkaar aanvullen. Het huidige rood-groene mobiliteitsbeleid gebruikt een conflictmodel waar mensen tegen elkaar worden opgezet. Machteloos geconfronteerd met absurde beslissingen waar niemand nog iets van begrijpt en waar amper logica in te vinden is.
Men dient de planning van wegenwerken te coördineren en werkbare alternatieven te voorzien, niet ze af te schaffen. En dat is nu het probleem met de uitrol van “Good Move”, en a fortiori met de groene mobiliteitsvisie in het algemeen. Neem nu het geval van de voetgangerszone op de Anspachlaan. Voordien het kloppend hart van Brussel met diverse bezienswaardigheden, winkeliers of mythische horecagelegenheden. Na de jarenlange werken is het winkelaanbod sterk verschraald. Vooral ‘s avonds heerst er een onveilige sfeer.
Wel, de maatregelen in het kader van het gewestelijke plan ‘Good Move’ doen daar nog een schepje bovenop door nog meer het verkeer te blokkeren waardoor de situatie nog dreigt te verslechteren.
Wil men de stad en de mobiliteitsgewoonten aanpassen aan de moderne noden dient dat doordacht te gebeuren. Dient men alternatieven te voorzien en de burger te begeleiden in de verandering. Niet zoals het nu gebeurt, waarbij werken, circulatieplannen en andere pestmaatregelen zonder veel coördinatie geïmplementeerd worden. Waarna men vaststelt dat de stad onleefbaar is geworden door het stilstaand verkeer dat men zelf gecreëerd heeft.
Echte verandering blijft uit
De stad van morgen zal er eentje zijn met minder autoverkeer en meer gedeelde mobiliteit. Dat is een zekerheid. Ondertussen blijft de demografische druk stijgen terwijl de absorptiecapaciteit van onze infrastructuur nauwelijks verandert. Wil men het gebruik van de auto verminderen, dan dienen er echte veranderingen plaats te vinden, en die blijven uit. De huidige regering spreekt zichzelf daarbij continu tegen. Er bestaat een terughoudendheid binnen de meerderheid om Metro 3 af te werken en ook de financiering ervan staat op losse schroeven. Het project van de automatisering van de metro ligt al vijftien jaar lang op tafel, zonder dat er enige vooruitgang geboekt is. Er zijn nauwelijks tram- en buslijnen bijgekomen, en de commerciële snelheid is er amper op vooruitgegaan. De fameuze randparkings die een van dé alternatieven moet zijn om het pendelverkeer te vermijden, bestaan gewoonweg niet. De fietsinfrastructuur is er eentje van betonblokken en verfpotten. Het Gewestelijk Express Net (GEN) moest in 2012 klaar zijn, maar of dat er ooit nog komt is niet eens zeker. En zo kunnen we nog een tijdje doorgaan.
Wat heeft de rood-groene coalitie dan wel gerealiseerd?
Een antwoord daarop zal variëren in functie van de gebruikte vervoersmodus, maar laat ons het samenvatten: een georganiseerde chaos, dat voornamelijk de automobilist viseert. Zo zijn er de “tijdelijke” coronafietspaden die voor kunstmatige files zorgen en niet eens veilig zijn voor de fietsers die ze gebruiken.
De lage-emissiezone die sociaal kwetsbare gezinnen nog wat verder isoleert door hun voertuig onbruikbaar te maken, zonder dat ze er een nieuwe kunnen aanschaffen. De parkeertarieven die verhoogd worden terwijl men duizenden parkeerplaatsen per jaar afschaft. De taxihervorming die het leven zuur maakt voor nieuwe taxiplatformen terwijl ze zouden moeten bijdragen tot een betere dienstverlening. De circulatieplannen die mensen kilometers laten omrijden en stilstaand verkeer veroorzaken terwijl men stelt de luchtkwaliteit te willen verbeteren… En ga zo maar verder… Allemaal maatregelen die afzonderlijk genomen worden en resulteren in een chaos omdat er lak is aan overleg en coördinatie.
Met de nieuwe fase van het Good Move plan wordt Brussel weer een tikkeltje onleefbaarder. Wie de mogelijkheid heeft om Brussel te verlaten, zal dat ook doen. De rest moet maar op zijn tanden bijten. Tot in 2024, dan komt de afrekening!