Geweld tegen holebi’s: durf daders benoemen!

Uit een enquête van Het Laatste Nieuws blijkt dat één op de vier holebi’s en transgenders te maken krijgt met fysiek geweld. “Dit zijn zeer verontrustende cijfers en we mogen dat als samenleving nooit tolereren”, zegt Vlaams Parlementslid Sam van Rooy. “Alleen moet de overheid man en paard durven noemen en de virulente homohaat van de islam aankaarten, maar dit doet men niet.”

Het Laatste Nieuws en VTM Nieuws hielden bij 1.000 Vlamingen een enquête over de houding tegenover personen met een andere geaardheid. Hieruit bleek onder andere dat negen op de tien Vlamingen vinden dat iedereen zijn seksuele geaardheid vrij moet kunnen uitdrukken. Daarnaast was er ook een apart luik waarin holebi’s en transgenders bevraagd werden over hun ervaringen. Slechts één op twee van de ondervraagden geeft aan dat ze zich veilig voelen om in het openbaar hun geaardheid te tonen. Bovendien zegt één op de vier dat ze al fysiek bedreigd zijn geweest.

“Uit de cijfers van de algemene begraving blijkt dat er in Vlaanderen een grote tolerantie is op het vlak van seksuele geaardheid”, zegt van Rooy. “De traditionele partijen en hun bevriende kranten mogen dan wel steeds opnieuw insinueren dat de Vlaming intolerant is, maar deze enquête bewijst – gelukkig – dat dit allesbehalve het geval is.” 

Dat één op vier van de holebi’s aangeeft al fysiek bedreigd te zijn geweest, baart veel zorgen. “Het is onaanvaardbaar dat er in Vlaanderen mensen omwille van hun geaardheid het slachtoffer worden van fysiek geweld”, aldus van Rooy. “In plaats van ostentatief mee te lopen in gayprides of regenboogzebrapaden aan te leggen, zouden zelfverklaarde progressieve politici veel beter zwaardere en effectieve straffen voor geweldplegers bepleiten én invoeren, óók wanneer de daders minderjarig zijn.”

Het Vlaams Belang vindt dat inzake virulente haat en geweld tegen holebi’s de kop in het zand wordt gestoken. “De daders van dit soort criminele feiten zijn bijna altijd jonge moslims die de homofobie vanuit de islamitische ideologie en cultuur met de paplepel hebben meegekregen”, stelt van Rooy. “Jammer genoeg is er bijna niemand die dit zelfs nog maar durft te opperen, waardoor er op dat vlak ook zo goed als niets verbetert, integendeel. Er wordt vooral energie gestopt in belachelijke symboolpolitiek, waar de slachtoffers van homofoob geweld niet mee zijn geholpen.” Van Rooy concludeert dat, zolang men de massa-immigratie uit Afrika en het Midden-Oosten blijft toelaten of zelfs aanmoedigen, en zolang de islam wordt gepamperd en zelfs gesubsidieerd, de homohaat helaas zal toenemen.