Asiellawine rolt op België af

Zoals door het Vlaams Belang in het verleden herhaaldelijk voorspeld, gaat het aantal asielaanvragen in België compleet door het dak. “Vorige maand overschreed dat cijfer zelfs de drempel van 4.000 aanvragen”, zegt Kamerlid Dries Van Langenhove (Vlaams Belang-fractie). “Dat brengt het totale aantal asiel voor de eerste negen maanden op 26.636 – en het einde is nog lang niet in zicht.”

Aan het tempo van de afgelopen maanden zal het totaalcijfer eind dit jaar oplopen tot meer dan 35.500 asielaanvragen. “Daarmee zal in België het cijfer van het crisisjaar 2019 ruimschoots overschreden worden en meteen ook sprake zijn van de grootste instroom sinds de grote dijkbreuk van 2015”, aldus Van Langenhove. “Voor de volledigheid dient daaraan toegevoegd dat de meer dan 58.000 Oekraïense vluchtelingen niet in dit cijfer zijn inbegrepen vermits zij buiten het klassieke asielstatuut vallen.”

“In het licht van de hallucinant stijgende cijfers en het feit dat staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole De Moor (cd&v) met de aankondiging van een heus ‘Winterplan’ dinsdag de facto zelf erkende dat de crisis compleet is, is het ronduit verbijsterend dat in de jongste regeerverklaring nauwelijks drie zinnen aan het asiel- en migratiethema werd besteed”, vervolgt Van Langenhove. “Het thema werd tijdens de bespreking in de Kamer gisteren enkel door het Vlaams Belang aangesneden.” 

“Dit land blijft zich immers met verve als migratiemagneet in de etalage plaatsen, waardoor als vanzelf nieuwe stromen worden aangezogen, wat op zijn beurt een sneeuwbaleffect op gang brengt, gezien de ijzeren wet dat de aanwezigheid van een diaspora aanlokkelijk werkt op potentiële immigranten uit dezelfde cultuurregio”, aldus nog Van Langenhove. “En zoals de cijfers aantonen dreigt de sneeuwbal die aan het rollen is gebracht stilaan de vorm aan te nemen van een lawine.”

“In die optiek is het onbegrijpelijk en onverantwoord dat geloofwaardige maatregelen om de instroom aan banden te leggen, in België nog steeds uitblijven”, besluit Van Langenhove. “Ondanks het feit dat de situatie almaar nijpender wordt, lijkt een trendbreuk vooralsnog niet in zicht. Dat werd nog eens bevestigd in de nieuwste regeerverklaring: de hooguit drie zinnen die aan de immigratiecrisis besteed werden, bleven immers – zoals gebruikelijk –beperkt tot algemeenheden en blonken voor het overige vooral uit in vaagheid. De gevolgen van zo’n beleid zijn af te lezen uit elke nieuwe asielstatistiek. De prijs van zo’n beleid wordt betaald door degenen die er niet voor gekozen hebben: de hardwerkende Vlamingen die het steeds moeilijker krijgen elke maand de eindjes aan mekaar te knopen.”