Aantal ‘nieuwe Belgen’ bereikt hoogste peil in twintig jaar

Het aantal vreemdelingen dat de Belgische nationaliteit verwerft, piekt tot een nieuw hoogtepunt. Dat blijkt nu reeds uit de voorlopige cijfers voor 2022. In totaal verwierven in de eerste elf maanden van vorig jaar welgeteld 43.956 vreemdelingen het staatsburgerschap. In driekwart van de gevallen gaat het daarbij om onderdanen uit niet-EU-landen. “Zelfs de meest logische en redelijke verstrakking van de voorwaarden om de nationaliteit te verwerven blijft uit”, reageert Vlaams Belang-fractieleider in de Kamer Barbara Pas. 

Met bijna 44.000 nationaliteitsverwervingen staat de teller al beduidend hoger dan in heel het voorgaande jaar, toen werd afgeklokt op een totaal van 38.342 ‘nieuwe Belgen’. Opvallend: daarmee wordt zelfs het hoogste niveau bereikt sinds de periode 2000-2002. Toen werd het verwerven van de Belgische nationaliteit heel wat makkelijker ten gevolge van de zogenaamde ‘Snel Belgwet’. In 2002, toen de impact van deze wet nog onmiskenbaar speelde, werd afgeklokt op het cijfer van 46.423 ‘nieuwe Belgen’. Met gemiddeld zo’n 4.000 nationaliteitsverwervingen per maand zal het eindresultaat voor 2022 dat van 2002 ongetwijfeld overschrijden.

“De verklaring voor deze cijfers ligt voor de hand”, zegt Pas. “De beruchte Snel Belgwet werd tien jaar geleden hooguit vervangen door een light-versie. Zelfs de meest logische en redelijke verstrakking blijft tot op heden uit. Om de nationaliteit te verwerven, zijn de vereisten inzake economische zelfredzaamheid nog altijd te laks en de inburgeringsvoorwaarden te vrijblijvend.”

Volgens het Vlaams Belang mag het staatsburgerschap pas toegekend worden wanneer men hier minstens tien jaar legaal en ononderbroken verblijft, zich niet heeft bezondigd aan criminele feiten, een loyaliteitsverklaring aflegt, economisch actief bijdraagt aan onze samenleving én slaagt in een burgerschapsproef die onder meer de kennis van de streektaal toetst. “Een identiteitskaart moet méér zijn dan een voordeelkaart van de nv België waarop men zomaar aanspraak kan maken en die slechts gebruikt wordt wanneer ze voordelen oplevert”, besluit Pas. “Kortom: het staatsburgerschap is iets dat moet verdiend worden.”